STEIN BAKKE

Kort om min bakgrunn:
Eg har alltid hatt glede av å teikna frå eg var liten. Men då det kom til yrkesval og yrkespraksis, blei det ikkje kunstakademi. Eg valde pedagogikken og musikken og eit yrkesliv som lærar og lærarutdannar, og var mange gode år høgskolelektor og etterkvart førsteamanuensis i musikkpedagogikk ved Høgskolen i Bergen.

Då eg flytta for meg sjøl for snart 25 år sidan, tok eg det med å lagabilde meir seriøst. Og etterkvart har det blitt mange teikne- og malekurs. Særleg har og kunstnaren Magnar Moen vore ein viktig læremeister for meg. Magnar lærte meg å bli ein bedre teiknar. Men no i etterkant ser eg at det viktigaste han lærte meg var å sjå og bli sensitiv på uttrykkskvalitetar i visuelle uttrykk. Og det er i stor grad ein føresetnad for all billedskaping.

Ein annan kunstnar som har vore viktig for mi utvikling som malar, er Trygve Amundsen. Han har delt sjenerøst av sine sjølvutvikla maleteknikkar som han på virtuos måte viser i sine eigne bilder - og som eg lenge har ønska å kunna sjøl.
 

Kva slags bilde er det eg prøver å laga? Eg har følt meg klart mest heime i det figurative, og har lenge vore
mest inspirert av dei gamle meisterane frå renessansen og framover mot ekspresjonismen.

Det kan kanskje desse to bilda illustrera: